ААВЫН ҮГ

Арван хэдтэй байхад
Аавын минь дандаа зөв байлаа
Аавын үгийг дагахад
Алдана гэж байдаггүй байлаа

Айл толгойлох насанд
Аавд жаахан буруу өгдөг байлаа
Аавын үгэнд өө олж
Ах дүү шиг хэлэлцдэг байлаа

Аавыг ная гарсан үед
Аавын үгнээс авах юм үгүй байлаа
Айлгаж үглэхээс нь дайжин
Ар, урдуур нь явдаг байлаа

Аав үгүй болсноос хойш
Аавын үг сонсогдохоо байлаа
Алдаа оноотой ч гэлээ
Аавын үг хэрэгтэй байжээ

Ахмад хүнийг залуу хүн
Тэнэг гэж боддог
Ахмад хүн харин залуу хүнийг
Тэнэг гэж мэддэг гэдгийг

Аавгүй, аавын үггүй болсон үед
Амьдрал надад сануулж явна
Аавын үгийг бүгд дагавал
Алдах хүн энэ хорвоог гарахгүй биз

Аавын насанд хүрээд
Аавын үгийг хэлж суухад
Ай даа, намайг ч бас тоохгүй биз
Амьдрал үнэхээр тоглоомч юм ...

Улаанбаатар, 2010.04.13