Сэрүү унасан намрын өглөө
Сэмхэн хөөрөх хэсэгхэн манан
Хяруунд норсон гутлын хоншоор
Холоос дэргэд мэт дуулдах чимээ ...
Ай даа, нутгаа санаж эхэлж байна уу даа
Вашингтон хот, 2010.08.30
Monday, August 30, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Setgeliin gund boroo shiverseer
ReplyDeleteServuu holoos zahia ireh shig namar irlee.
Хүний нутагт эцэг, эх л хамгаас их үгүйлэгддэг юм даа
ReplyDeleteХүнээс дээд нь тэд болохоор аргагүй биз дээ
Ажил үүргээ сайн гүйцэтгээд, 3 жил болоод
Ах сайн уу? гээд ороод ирээрэй дүү минь
Аав, ээжийг минь орлон
ReplyDeleteАхын захиас өгсөн Танд баярлалаа
Аав минь амьд байсан бол
ReplyDeleteАйлын хүн орж ирэхээр
Америк хол уу гэж мэдэн будилаад
Амьхандаа гайхуулж суух байсан биз
Ээж минь сэрүүн байсан бол
Энд тэнд дом хийлгээд
Дээлийн зах мушгин зангидаад
Дэрлэн хэвтэж санаа тавих байсан биз
Одоо тэд байхгүй
Орчлонгийн жамаар хальж одсон
Тэднийг энэ хорвоод амьдарч байсныг
Тэнд, энд хүүхдүүд нь нотлож явна даа
Өчигдөр Гадаад яамны үүдэнд Мангиатай тааралав. Жанцан түүнийг дагуулчихсан яамныхаа "ресторанд" үдийн хоолоор даахаар явж байна лээ. Ойрын үед Мангиагийнх руу очихоор шуурхай тохироод салсан. Гоё байна уу? Чи "нутгаа санаж эхлэж" байдаг. Гэтэл зарим нь Америк үзээд үхэх юмсан гэлцэж байдаг. Сонин байгаа биз.
ReplyDeleteya toje skuchala po rodine,po mame, kogda jila v Mongolii,seichas ya doma, v Rossii...xorosho mne seichas...kak nikogda...
ReplyDelete