Ээжийгээ би үгүйлсээр явна ...
Өнгөрсөн, одоо, ирээдүйг хамтад нь нэг өдөр ч гэсэн байлгахсан. Ер нь хүн бүр л ингэхийн тулд явдаг байх. Гэвч замын дунд алга болох нь алга болж, бий болох нь бий болж, ирээдүйг ирэхэд тэр бүгд бас үгүй болсон байна. Амьдралын энэ урт сүлжээг нэгэн цэгт уулзуулахсан ... Тэгвэл мөн сайхан аа ...
Түрк, Анкара, 2002.08.08
Sunday, April 19, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment